บ๊อกลิงๆ ณ วันแม่

เช้าของวันแม่ปีนี้ อีแม่งัวเงียตื่นสายกว่าลิงอีกแล้ว….จิระจิระตื่นเช้ามาก็ลงไปหาคุณยาย เล่นกับอาหวาน และ…ในที่สุดก็ปลุกแม่ด้วยเสียงเปียโนกระท่อนกระแท่น (คาดว่าเปิดเล่นเองโชว์อาหวานไม่ได้กะว่าจะปลุกแม่หรอกนะ) และที่แอบดีใจคือ ฮีเล่น 2 มือเอง (ทั้งๆ ที่เวลาบอกให้เล่น 2 มือฮีจะไม่ยอมเลย จนกว่าจะเอาวิตามินซีมาล่อ)

 

วันนี้คร่าวๆ ก็ไปหาป้าผึ้งกับลุงโก้ ตามด้วยไปสมทบกันต่อที่บ้านป้าเจนกับลุงกริส…..ทอปิกทั่วไปก็เม้าท์ๆ จบ

แต่ไอ้ที่อยากอัพบ๊อกคราวนี้มันเรื่องของจิระล้วนๆ

 

มีอยู่ว่า พอกลับถึงบ้านจิระจิระยอมเปลี่ยนชุดนอน แปรงฟันแต่โดยดีแล้วก็ยอมให้แม่กล่อมนอน เนื่องจาก “วันนี้เป็นวันแม่นะ จิระจะนอนกับแม่”!!! ปลื้มซ๊าาาาา T_T

ก็นอนกลิ้งไปกลิ้งมา คุยกันเล่นกันฟัดกันพอประมาณ จากที่ช่วงหลังมาจิระติดจะนอนกับคุณยายแจ ไม่ก็หลับตั้งแต่ในรถ เราเลยไม่ค่อยได้มีช่วงเวลาแม่ลิงลูกลิงกันซักเท่าไหร่ (รู้สึกผิดขึ้นมาทันที -_-“) ถามจิระว่าจะฟังนิทานเรื่องอะไรดี ฮีตอบ “ไม่เอา แม่ไม่ใช่คุณยาย เล่นบวกเลขดีกว่า” เอาก็เอาวะ เลขเด็กอนุบาล ไงซะอิชั้นก็ยังไหว…..ก็อย่างที่พอรู้ว่าจิระจะบ้าเลขมากเป็นทุน แต่ก็ไม่คิดว่าจะได้เยอะขนาดนี้….ตะแรกแม่เริ่มถามหลัก 10-20 โอ้ย ชิวๆ 24+27 เท่าไหร่ ฮีตอบได้ในเสี้ยววินาที (ส่วนตรูยังนั่งทดเลขในใจว่าคำตอบนั้นมันถูกมั้ยวะ) พอเห็นแม่ช้า จิระมาเฉลยให้ “4+7 เท่ากับ 11 ใส่ 1 ทด 1 ละ 2+2 เท่ากับ 4 ทด 1 = 5 เป็น 51 ไง” เฮ้ย! “ไหน 43+38 = เท่าไหร่?” “3+8 เท่ากับ 11 ใส่ 1 ทด 1, 4+3 เท่ากับ 7 ทดมา 1 เท่ากับ 8 เป็น 81” กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด ทะ ทะ เทออรู้จัก “ทด” จริงๆ ด้วยอ่าาาาา….ละขอโทษที ที่ว่ามาเนี่ยไม่ได้เขียนในกระดาษนะยะ จิ้นกัน วาดนิ้วในอากาศล้วนๆ!

เล่นกันไป 20 นาทีได้ (สมองอิชั้นล้ามาก คิดตามฮีไม่ค่อยทัน) หลัก 10 20 30 40 นี่ชิวมากโดยเฉพาะการบวกเลขที่เหมือนกันเช่น 36+36 = 72, 48+48 = 96 (ไม่ต้องยกมือมานับนิ้วเลย) ก็วกกลับมาบ้าโหมดเลข 12 ต่อ ตั้งแต่ไล่เลขเอง ถึงถามให้แม่ตอบ อิชั้นก็แกล้งตอบผิดมั่งถูกมั่งให้คุณครูจิระมาเฉลย…..8+4 = 12, 13-1 = 12, 7+5 = 12……จนถึงช็อตอยากเล่นเอง มาให้แม่ถามจิระมั่ง ทีนี้ อีแม่ก็ถามไป “6+อะไรเท่ากับ 12 น๊า?”…ลิงอัพเวลเร็วไวตอบกลับมา “six” โว๊ะ!! เอาใหม่ “15-อะไรเท่ากับ 12 น๊าา?” ตอบทันใจ “three!” ฟลุกน่า…..ขอเทสอีกที

แม่ : “แล้ว sixteen+อะไรเท่ากับ twenty?”
จิระ : “four!!!!”

โอ๊ะ ไม่ได้โม้ววววววววว เลยลองของสอนนับเลขญี่ปุ่นให้ซักหน่อย ถึงจะกุกๆ กักๆ เพี้ยนๆ นิดนึงแต่ฮีก็จำได้เร็วมาก แป๊บๆ มาเลย “แม่ๆ อิจิ+โกะ=รักกุ๊ ใช่มั้ยแม่?”

คืนนี้เลยกลายเป็นเล่นกันเชิงวิชาการไปซะงั้น (ไม่ถนัดเลยกรู) สงสัยต้องมานั่งคิดอีกแล้วว่าจะ input ยังไงให้ทันกับที่ลิงอยากรู้และจะรับไหว

พอเริ่มงัวเงียๆ แม่เลยขอถามนิดนึง “จิระชอบเรียนอะไรที่สุดบอกหน่อยได้มั้ย…ข้อ 1. เรียนบวกเลข นับเลข ข้อ 2.เรียนสะกดคำ อ่านหนังสือ ข้อ 3.เรียนดนตรี ข้อ 4. เรียนวาดรูป ระบายสี ข้อ 5.เรียนพละ?”

 

ทีแรกคิดว่าคำตอบจะออกมาเป็นเลข แต่ถาม 5 ครั้งตอบเหมือนกัน ยืนยันว่า

 

 

 

“จิระชอบเรียนดนตรีที่สุดค้าบบบบบบบบบ”

 

ถามต่อว่า “แล้วไอ้ที่ชอบเรียนดนตรีน่ะชอบอะไร ข้อ 1. เล่นคีย์บอร์ด เล่นเปียโน กดๆ ข้อ 2. อ่านโน้ต เขียนโน้ต บรรทัด 5 เส้น ข้อ 3. ชอบไปเรียนกับครูอุ๊ เพราะได้สติ๊กเกอร์? ข้อ 4. ชอบฟังเพลงที่ไปเรียนมา”
จิระบอกว่า ชอบข้อ 2 อ่านโน้ตเขียนโน้ตที่สุดค้าบบบบ ข้อ 1 เล่นเปียโนก็ชอบแต่จิระไม่ชอบเล่นมือซ้ายอ่าาาาา

มานั่งเรียบเรียงพัฒนาการด้านดนตรีก็เข้าข่ายอยู่ เพราะครูที่รร.บอกว่าจิระชอบเรียนดนตรี และจะตั้งใจเรียนทุกครั้ง (เหมือนกับวันเสาร์ที่ไปเรียน  JMC ถึงกับนั่งนับวันรอให้ถึง 11 โมงวันเสาร์กันเลยทีเดียวเชียว) ตอนนี้ได้ของดำมาเป็นพรอพประดับบ้านแล้ว ก็ได้ฤกษ์เริ่มให้เรียนเปียโนซะที เสาร์ที่แล้วนัดครูเข้ามาทำความคุ้นเคยกันก่อน ซึ่งจากที่ฮีเห่อว่าจะมีครูมาสอนเปียโนที่บ้าน พอเจอตัวจริงๆ แล้วแม่มัวแต่คุยกับครูก็เริ่มไม่ยอมละ เรียกร้องความสนใจ องค์ลงไปซะหน่อย กว่าจะยอมเข้าหาฮีก็ฟอร์มจัดไปซะเกือบหมดเวลา….คุยกันดูพื้นฐานเด็กแล้วก็ให้การบ้านไว้ ให้เล่นมือซ้ายด้วยโน้ตเดียวกัน ด้วยว่าเห็นจิระโชว์โปรเล่นจิงเกอเบลมือขวาได้แล้ว (จากที่รร.สอนมา) ละก็ให้เบสิกอีแม่ก็นั่งเล่นไปกะลิง ขุดความรู้อ่านโน้ตสมัยเด็กๆ กันใหม่ (เอาไว้หัดเล่นเพลงง่ายๆ ล่อลูก) แต่กลายเป็นว่า จิระแย่งอ่านโน้ต แถมเป๊ะกว่าแม่อีกอ่ะ ถ้ากุญแจซอลนี่ไม่มีพลาดเลย จะสับสนก็กุญแจฟานี่ล่ะยังคอยเถียงอยู่ว่า “ทำไมตัวนี้มันต้องเป็นซอล ทำไมมันไม่ใช่โด่ มันอยู่ในช่องเส้นที่ 4 มันต้องเป็นโด่ๆๆๆๆๆๆ” ยังไม่ได้จะให้หัดอ่านโน้ตกุญแจฟาซักหน่อย (เพราะแม่ก็ยังมั่ว) แต่ลิงเห็นแล้วก็สงสัย ไปๆ มาๆ เลยต้องเก็บโน้ตที่มี 2 กุญแจไปก่อนเลย…..เอาหนังสือเรียน JMC ที่คุ้นเคยนี่แหละมาหัดกดตุ๊งแหน่วๆ ไปก่อน….ถึงลิงจะอ่านโน้ตได้ รู้จักตำแหน่งโน้ตแล้วแต่ครูภูมิบอกว่าไม่อยากให้จำโน้ตว่า”ตัวนี้อ่านว่าตัวอะไร” อยากให้จำว่า ตำแหน่งนี้ต้องวางนิ้วไหนคีย์ไหนและวางมือให้ถูกต้องก่อนมากกว่า (มันจะช่วยให้ลด process ในหัวกับการเล่นได้เยอะ)

อ่ะจัดไป สักการะของดำให้คุ้มนะลูก….อีแม่จะขยันทำมาหากิน หาเงินมาเซ่นค่าเรียนของดำให้เอง T^T

Advertisement

Happy Birthday ลิงจิยะ 4 ขวบจ้า

ดองบ๊อกไว้ไม่นานก็ผ่านไปหลายเดือนอีกล่ะ -_-

มาคราวนี้เข้าโหมดอัพบ๊อกภาคบังคับ เพราะมันเป็นบ๊อกครบรอบวันเกิดลิงจิยะนั่นเอ๊ง!!!

ปีนี้เดอะแก๊งหลายคนไม่ว่างกัน บางบ้านก็เพิ่งเปิดร้านไม่มีคนเฝ้า บางบ้านก็หนีไปบางแสนไม่ชวน (ชริ) ที่เหลือก็เลยขอเป่าเค้กกันเบาๆ แค่เมมเบอร์ที่สะดวก พร้อมด้วยโต๊ะยืดได้ ณ y50 พรอพใหม่ของบ้านลิง แถมด้วยแขกรับเชิญหน้าใหม่น้องออสตินที่มาไกลจากโคราชเชียวนา อิอิ

หลังจากจิระจิระเป็นผีตู้กระจกเกาะตู้เค้กแทบทุกที่ช่วงที่ผ่านมาแถมรีเควสจริงจังว่าวันเกิดจิระอยากได้เค้กอลังการแม่จะซื้อให้มั้ย ช่วงเช้าคุณป๊าเลยอาศัยช่วงเวลาที่ไปเรียน JMC แว่บเข้าเมืองไปซื้อเค้กโบ้ทมาให้เชียวนะ……งานนี้ผู้ใหญ่ทุกคนทำใจเรียบร้อยว่าอดกินเค้กอร่อย แต่ก็ดีกว่าที่คาดนะ พอรับไหวๆ (ที่แน่ๆ เค้กดึกดำบรรพ์รสชาติโอเคกว่าเมืองใต้บาดาลตอนวันเกิดขาหมูนิดนึง)

ถึงเวลาเซอร์ไพรซ์ลิงดีใจตาโต ตื่นเต้นสุดๆ ช่วงชิงกันใหญ่ ใครจะเอาตัวไหน ไตรเซอราทอป หรือทีเรกซ์ แค่นี้ก็คุ้มละ ฮ่าๆๆ

4 ขวบแล้วหนา ไอ้ลิงซ่าของแม่….ก็ขอให้หนูเป็นเด็กอารมณ์ดี มีเหตุผล ไม่ดื้อไม่ซนบ้าง (ซัก  3 ชม.ต่อวันก็พอ) ใช้ชีวิตวัยเด็กให้สมกับเป็นเด็กเยอะๆ มีความสุขมากๆ นะคับ รักนะ จุ๊ฟๆ

makeup อนุบาลกับค่ายฤดูร้อน “คนหลังข่าว”

วันนี้ (เมื่อเช้า) ได้มีโอกาสไปเป็นวิทยากรรับเชิญค่ายฤดูร้อนของ รร.ลิง กับหัวข้อ “คนหลังข่าว” ซึ่งตอนแรกที่คุณครูติดต่อมาเพราะก็น่าจะถึงคิวดั๊นจะต้องไปสอนเด็กๆ บ้างแล้วอ่ะนะ (ปกติที่รร.นี้จะมีพ่อแม่ผปค.เวียนกันมาเป็นวิทยากรรับเชิญในหัวข้อต่างๆ กับกิจกรรมห้องเรียนพ่อแม่อยู่แล้วอ่ะจ้ะ)

ก็คิดๆๆๆ จะสอนอะไรดีวะเนี่ย ครูบอกว่าอยากให้เกี่ยวข้องกับอาชีพของคุณพ่อคุณแม่น่ะค่ะ เวรล่ะ จะสอนทำเวบเรอะ ขายโฆษณาเรอะก็ไม่ใช่ล่ะ… แถมต้องสอนเด็กอนุบาลอีก skill การสอนอิชั้นก็ไม่เป็นซะด้วย อย่างที่ผ่านมาก็จะมีผปค.ท่านอื่นไปสอนเกี่ยวกับการถ่ายรูป การทำหนังสือพิมพ์ ทำแพนเค้ก (ของว่างนักข่าว) บลาๆๆๆ….ตะแรกไอเดียว่าไปสอนแต่งตัวดีมั้ย แต่ก็มีผปค.ที่เป็นนักข่าวจองไปแระเกี่ยวกับว่านักข่าวแต่งตัวยังไง…..ไอเดียต่อมา ปรับเปลี่ยนมาเป็นทำโปสการ์ด D.I.Y คอลลาจเสื้อผ้า แอกเซสเซอรี่ กึ่งๆ polyvore ดีมั้ย คุณดิ๊งก็บอกไม่เอา เด็กๆ น่าจะได้ทำอะไรที่ได้มีส่วนร่วมด้วยกัน ไม่ใช่ต่างคนต่างทำน่าจะดีว่านะ…..อืมมม…..งั้นเหลือไรล่ะนี่ สอนแต่งหน้าเลยก็ละกันนะ….แต่….จะให้แต่งหน้าเด็กๆ ก็ไม่เอานะ ส่วนตัวไม่ชอบเด็กๆ แต่งหน้า มันดูเกินวัย แก่แดด คิดไปคิดมาเลยว่า แต่งหน้าครูเลยดีกว่า หึหึ

ปรึกษาคุณครูเตรียมการสอนก่อน 1 วัน สรุปว่าโอเคน่าสนุกดี ให้คุณครูกับพี่เลี้ยงเป็นนางแบบนะ…..กลับบ้านมาเลือกอุปกรณ์การเรียนการสอน ที่คิดว่าน่าจะเข้ากับบทเรียนครั้งนี้ แล้วก็ลุยกันเลย!!

เช้ามา 9.30 น. เริ่มชั้นเรียน ตื่นเต้นเหมือนกันนะ แต่เด็กๆ ก็ทำให้บรรยากาศเป็นกันเองขึ้นเยอะ ตั้งแต่ครูก๊อดเริ่มเกริ่นๆ ว่าวันนี้จะมีแขกรับเชิญพี่เศษมานะ เด็กๆ ที่แอบเห็นอิชั้นแล้วก็แย่งกันตอบละว่า “แม่จิระแน่ๆ เลย!!!”

ทำความเคารพ แนะนำตัวกันไป ก็เริ่มพิธี……เริ่มจากถามกันก่อนว่าใครเคยเห็นคุณแม่แต่งหน้ากันบ้าง? ใครรู้จักอุปกรณ์แต่งหน้าบ้าง? รู้มั้ยว่าสีๆ ที่ทาปากได้เนี่ยเรียกว่าอะไร? คุณแม่ใครทาลิปสติกบ้าง? แล้วทาลิปสติกสีอะไรบ้างคะ? เด็กๆ ก็แย่งกันตอบเจี๊ยวจ๊าวกันใหญ่….ครูก๊อดเกริ่นนำเข้าเรื่องว่าทำไม “คนหลังข่าว” จึงต้องแต่งหน้า การแต่งหน้าทำผมทำให้เปลี่ยนไปยังไง เด็กๆ รู้มั้ย? ก็ยังแย่งกันตอบอยู่ ชอบบรรยากาศงี้จัง

ตามมาด้วยการแนะนำอุปกรณ์การแต่งหน้า ที่ขนไปมีเซทแปรงที่จำเป็น (เอา IQQU travel set ไป) มี BB cream ที่เหมาะกับทุกสภาพผิว แป้ง 12plus size mini และเซท palate 88 color ตา แก้ม ปาก ที่ดูอลังการจนเด็กๆ ร้อง “ว้าวววววววว!!!!!” สอนไปก็ลุ้นไปจะรอดมั้ยว๊า แต่เด็กๆ ก็ดูสนใจและตั้งใจดี….พอเข้าช่วงลงมือ คุณครูก็ให้จิระจิระออกมาเป็นผู้ช่วย โดยมีครูก๊อดเป็นนางแบบตัวอย่าง (ไม่มีรูปลิงอ่ะ ไว้รอกล้องพี่วิละค่อยอัพน๊า)….มี๊จีนแต่งข้างนึง จิระแต่งข้างนึง ไล่ไปทีละสเตป ใช้ได้เลยทีเดียว มีเด็กๆ แวะเวียนเข้ามาดู มาช่วยหยิบแปรงทาลิป ปัดแก้มเป็นระยะ….พอเสร็จก็ให้เด็กๆ ลงมือโหวตกันเองว่าอยากจะแต่งหน้าให้ใคร ผู้โชคดีได้แก่ครูกัญ และพี่วิ

ขั้นตอนซับหน้า คุณครูให้น้องเล็กเป็นคนลงมือ ใช้กระดาษซับหน้าให้นางแบบ และขั้นตอนอื่นๆ ก็สลับๆ กันมาช่วย ช่วงลงรองพื้นที่สอนไว้ว่าให้ใช้ปริมาณเท่าเม็ดถั่ว เด็กๆ ก็บีบมาได้พอดีๆ ป้ายตรงไหน ใช้แปรงอะไร จำได้หมด เกลี่ย ปาดได้และทำได้ดีซะด้วย!!!! ต้องลงแป้งด้วยแปรงสีแดง ลงอายชาโดว์ด้วยแปรงสีขาว ปัดแก้มด้วยแปรงสีน้ำตาล….วิธีเลือกสีตายังไง ตอนแรกที่มี๊จีนแต่งครูก๊อดให้ดูเป็นตัวอย่างก็ถามว่า “รู้มั้ยว่าควรจะแต่งตาสีอะไรให้คุณครูนะ?” ก็ตอบกันตามสีที่ตัวเองชอบ ชมพู ฟ้า ม่วง ฯลฯ แต่พอสอนวิธีเลือกโดยให้ดูว่าครูก๊อดใส่เสื้อสีอะไร มีกำไล มีนาฬิกาสีอะไร และควรจะเลือกสีอะไรนะ พอถึงตอนที่ต้องแต่งหน้าให้ครูกัญกับพี่วิเด็กๆ ก็จำและเลือกได้ดี ไม่มีหลุดธีมเลย เก่งมากกกกกกกก!!! ตั้งใจลงสี ระบายปากกันมากมาย ทุกคนยอมนิ่งเป็นเด็กดีเพื่อจะได้ออกมาลงมือกันเลยทีเดียว (ครูก๊อดมีกติกาว่าถ้าเป็นเด็กดีแล้วจะได้ออกมา)

แต่งหน้าเสร็จ แต่จะสวยให้ครบ คุณครูเลยให้ทำผมด้วย ถึงจะไม่ได้ทำอะไรอลังการ แต่แค่มีไดร์เป่าผมเด็กๆ ก็ได้ร้อง “ว้าววววว” กันอีกรอบ

จบ หมดเวลา คุณครูสรุปความสำคัญ ของอาชีพต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับ “คนหลังข่าว” แล้วถามว่า “แล้วรู้มั้ยว่าคุณแม่จิระทำงานอะไร?”

เสียงตะโกนตอบกันเซ็งแซ่

“ช่างแต่งหน้าค่ะ”
“ช่างทำผมคับ”

และแว่วๆ มีเสียงสรุปให้ว่า

“คุณแม่จิระเป็นช่างเสริมสวยค้าบบบบบ”

ฮ่าๆๆๆๆๆๆ!!!!!

คำถาม + เล่น + ตรรกะลิงๆ I

1.”ถ้าน้ำตกจากที่สูงมาที่ต่ำแล้วถ้าน้ำจะไปชั้น 3 มันต้องขึ้นบันไดไปใช่มั้ยอ่ะค้าบ?”

2.”สิบจุดวันเกิดแม่” (แปลตั้งนานกว่าจะรู้ว่ามันคือ 10.22 น.)

3.ครูแจนแจ้งเลื่อนทริปเนื่องจากเทวดายังไม่ยอมหยุดฉี่….บอกลิงปั๊บ ถามต่อทันใด….”ที่ปัดน้ำฝนเอาไว้เช็ดฉี่เทวดาใช่มั้ยแม่? บ้านเทวดาไม่มีห้องน้ำเหรอ?”

4.อยู่ๆ ลิงเอา headphone มาใส่คอ ให้ป๊าจูงสายคลานลงบันไดบ้าน…แม่ถามทำไรกัน ฮีตอบ “โฮ่ง” -_-” ป๊าต้องขยายความว่าเล่นเป็นหมากันเลยตอบได้แค่นี้….พอเจอเนี๊ยะก็ “โฮ่ง โฮ่ง” จิ้นต่อได้ว่า…หมาต้องเห่าแมวนั่นเอ๊ง!!!

อัพจากตือมื๋อไปทีนึงละเจือกโง่ save draft แล้วหาไม่เจอ -__-”

"แม่ๆ! ดูสิจิระเขียนชื่อจิระ"

แมงดาว vs (..?..)

แข่งกันแม่งทุกวันว่ากาแฟใครอร่อยกว่า…..ดั๊นเลือกเมนูเดิมๆ ส่วนดิ๊งยังคงสรรหาร้านใหม่ๆ วันนี้วกรถไปฝั่งตรงข้าม (ร้านไรคงไม่ต้องบอก)

กินเทียบกันปุ๊บมองหน้ากันปั๊บ มุมเขียวชนะว่ะฮ่าๆๆ!!

ประสาทหลอนกันไปป่ะ?

คิดไรกันไปเอง ต่อเรื่องกันไปเอง
ละจะคิดทำไมฟะ….ในดำยังมีเทา ในขาวยังมีเทา

ขี้เกียจแปะเฟะเดี๋ยวมาม่า ไม่ได้เกี่ยวกะเราแต่เห็นแล้วตลกดี

หลอนว่ะ

แมวกับลิง

หลายเดือนมานี่จิระเริ่มโชว์พาวกับคุณนายเนี๊ยะ เล่นไล่จับแบบหิ้วปีกมันซะทุกวัน แต่คุณนายก็ไม่มีดีดดิ้นข่วนขู่ไรลิงเร้ยยย ก็ยอมให้เค้าฟัด ไล่กอดไล่จับแต่โดยดี แต่ไอ้ที่งงๆ ว่าทำไมพักหลังเห็นพวกเรากลับบ้านมากันปุ๊บชีจะวิ่งหนีจู๊ดก็ถึงบางอ้อ เพราะเมื่อวาน ลิงเตะเนี๊ยะต่อหน้าต่อตา เลยโดนแม่ดุซะหน้าเบ้

เนี๊ยะกลัวหนีไปซุกอยู่ใต้เก้าอี้เรียกเท่าไหร่ก็ไม่ยอมออกมา ซักไปดุไปว่าทำไมถึงเตะ ไม่รักเนี๊ยะเหรอ เนี๊ยะเจ๊บรู้มั้ย ดันโดนถามกลับว่าแม่รักเนี๊ยะเหรอ? ไปๆมาๆก็กลายเป็นว่า ทำไมเนี๊ยะเป็นแมวของแม่? ทำไมไม่เป็นแมวของจิระอ่ะ? จิระไม่ไม่อยากรักเนี๊ยะ อยากให้เนีียะเป็นแมวของจิระคนเดียว

พอบอกว่าถ้าเป็นแมวของจิระก็ต้องดูแลมันนะ ไม่แกล้ง ไม่เตะ ทำได้มั้ย ก็เงียบ

 

พอบอกว่าถ้าไม่ได้ก็ไม่ให้ล่ะ ให้เนี๊ยะเป็นแมวของแม่คนเดียวพอ ก็เบ้หนักซะแหกปากร้องไห้ซะงั้น “จะให้เนี๊ยะเป็นแมวของจิระคนเดียว!!!” สุดท้าย ลงไปก้มกราบขอโทษเนี๊ยะซะงั้น จะไม่แกล้งอีกแล้วคับ จะไม่เตะอีกแล้วคับ จิระจะรักเนี๊ยะคับ……อีแม่เลยต้องทำตามสัญญาว่ายกเนี๊ยะให้เป็นของจิระซะ…..แค่ยกให้ชั่วคราวก็ดีใจแทบแย่ เห่อใหญ่ไปดูว่าเนี๊ยะมีข้าวกินมั้ย เปลี่ยนน้ำรึยัง

 

ก็น่าจะช่วยให้เอื้อเฟื้อและอ่อนโยนขึ้นได้บ้างละน๊าา……ฝากลิงด้วยนะเนี๊ยะนะ จุ๊ฟๆ

เดทวันอาทิตย์

บ่ายวันอาทิตย์แม่ๆ มีนัดถ่ายรูปสัมภาษณ์ เลยได้เวลาลิงเดทกะขาหมูต่อ…วันนี้น่ารักทั้งคู่ เล่นกันคุยกัน แบ่งไอติมกันงุ้งงิ้งๆ เดินจูงมือกันตลอด

อยู่ๆ ขาหมูก็บอก “พราวๆ จะแต่งงานกับจิระนะป๊าโอ๋” 555

สิว หนาวหลอกๆ น้ำหอม ปากส้ม

เช้านี้อุส่าห์จัดเต็มจากแหล่งข่าวหลายสำนักฟันธงว่าหนาวกว่าเมื่อวานแน่ๆ แล้วก็โดนหลอกอีกจนได้!!! คอเต่า คาร์ดิแกน ร้อนสาดด….เพิ่งเห่อมะวานว่าหน้าดี…วันนี้สิวขึ้น ความไม่เที่ยงเป็นสิ่งแน่นอนจริงๆ -_-”

1. เช้าลิงงอแงไม่ยอมไปโรงเรียน “จะนอนๆ จะอยู่บ้านคนเดียว จิระไม่ยอมลุก” ป๊าบอกเด็กนิ้วโป้งลงน่ะสิถึงจะอยู่บ้าน เท่านั้นแหละองค์ลงทันใด “จิระจะเป็นเด็กนิ้วโป้งขึ้น!!!แง!!!!!!!!!” ตบตีทางวาจาพักใหญ่กว่าจะสงบ พอจบหันถามว่า “ถ้าจิระเป็นเด็กดีแล้วปาป๊าจะเป็นปลวกมั้ย?” เกี่ยวไรกันยะ???

2. มางานแถวกลางเมือง สัมภาษณ์ๆๆ ต้องถ่ายรูป สูงไม่ได้ขอสวยเป็นสาวแถวหน้าสู้แพคคู่กับป้ากุ้งละกัน

3. ขึ้น taxi จะไป chic republic แถวเลียบทางด่วน เซ็งอีก ขึ้นทางด่วนแล้วไปให้จบก็ไม่ได้ ดันถาม “น้องจะต่อทางด่วนมั้ย ถ้าต่อก็ไม่รู้จะเลยป่าว” อ้าว ถามกรูละกรูจะถามใคร? ละพอบอกไม่รู้เหมือนกัน พี่แกก็ลงทางด่วนซะแล้ว แถมบอกอีกว่าอีกไกล น้องน่าจะต่อทางด่วนอีกต่อนะ…..แล้วเมื่อกี๊ใครแนะนำให้ลงคะ? ความผิดคนนั่งอีกแน่ะ…เมื่อไหร่เมืองไทยจะมีสอบ taxi ให้รู้ทางบ้างเนี่ย!! แถมเปิดฟังสส.กัดกันในสภสประกอบรถติดน่าเบื่อมากๆ เหอะ

4. นัดสัมภาษณ์เรื่อง ดีไซเนอร์ไทยวีคหน้า เลื่อนมาด่วนๆ เป็นอาทิตย์นี้…พี่เค้าถามว่า จะใส่ชุดที่ชอบถ่ายลงคอลัมน์ได้มั้ย? โอ่ะ ไอ้ชุดที่มีที่ชอบที่ว่าจะเมนชั่นถึงเนี่ย ไซส์เค้ายัดไม่ลงแล้วอ่า T_T

5. ไปบ้านเลส ลิงเล่นกลซท.ขาหมูเล่นไอแป๊ด ลิงพยายามจนได้แลกไอแป๊ดมาเล่นและแถมรีเควส “ปาป๊า ทีหลังซื้ออย่างนี้ให้จิระบ้างนะ”

ปล.นั่งอัพบ๊อกใน taxi ละพี่คนขับจะรู้มั้ยว่าโดนเผาขนอยู่เนี่ย

BB ญี่ปุ่น เบตาดีน ของว่างหลังเลิกเรียน

ลองอัพจากมือถือดูซะหน่อย…ก็ยังเห่อบ้านใหม่อยู่อ่ะนะ คาดว่าบ้านนี้คงกึ่งๆ ไดอารี่ไร้สาระแหงแซะ ไว้บ่นๆ ตอนรถติดเวิร์กดีแฮะ

1. เช้านี้ตื่นมาลมหนาววูบ โคดหนาว อากาศอะไรจะวิปริตได้ขนาดนี้ นี่มันกลางมีนานะเฟ้ย!!! เอาวะฝนปรอยๆ ถือว่าชิวดี น่าปาร์ตี้ยิ่งนัก เย็นนี้ก็จัดปายยยย ฉลองน้องพอช ฮริ้วววว!!!!….

2. เปิดหนังสือพิมพ์กินหนมจีนมื้อเช้าแล้วสงสารคนญี่ปุ่นหนักกว่าเดิม บ้านก็ไม่มี ไฟก็ไม่มี แถมหิมะหนักอีก บร๊ะเจ้า ปาร์ตี้กรูควรรึไม่? คิดอีกทีก็รีบๆ ปาร์ตี้ซะเพราะไม่รู้พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไรอ่ะนะ…สายๆ แถมข่าวเวียดนามหิมะตก รามอินทราลูกเห็บ คุยกะคุณย่าว่าน่านหนาวกว่าเดือนธันวา เอาเข้าไป ปีหน้าโลกจะแตกจริงมั้ยวะเนี่ย? -_-”

3. วิ่งวุ่นทั้งวัน (เหมือนจะ)ทำงาน…เข้าเมืองไปเสพแอร์ เอ๊ยคุยงานที่พาก้อนนิดนึง เอ่อ…น้องๆสมัยนี้เค้าไม่หนาวกันรึไง เกงสั้นจุ๊ดเสื้อแขนกุดบางพลิ้วชิวกันเต็มห้าง อีป้านี่พรอพวินเท่อสปริงพร้อมแหวกฝูงชน เหมือนอยู่ผิดที่อีกละ

4. ข่าว(ลือมั่วๆ)ที่ให้ทาเบตาดีนกันกัมมันตภาพรังสีอุส่าห์อยากเห็น น่าจะมีคนบ้าจี้บ้างนะ

5. แวะมารับลิง ทำเอายิ้มได้หน่อย ครูชมว่าเก่งมากช่วง 3 วันมานี้ รอ และมีเหตุผล ฟังได้มากขึ้นเยอะ ละก็ตามคาด โชว์โปรสะเก็ดข่าวซะ…”ครูกัญรู้มั้ย ที่ญี่ปุ่นน่ะไฟไหม้ เพราะไฟมันช็อต เพราะน้ำมันท่วม เพราะเปลือกโลกเคลื่อนที่ แล้วก็แผ่นดินไหว แล้วก็สึนามิ แล้วน้ำก็เลยท่วมหมดเลย!” แต่พอถามว่าละรู้มั้ยว่าทำไมมันเคลื่อน ละเคลื่อนไปไหนก็ออกอ่าวล่ะก๊า….”เปลือกโลกมันเคลื่อนไปบนท้องฟ้านู่นเล้ย!!!!!”

6.ไปพาก้อน+คิดถึงญี่ปุ่น ก็ต้องสอยข้าวปั้น….ลิงดี๊ด๊าดีใจหมดภายใน 5 นาที…อ่ะ กินๆ ซะเผื่อปลาล็อตหน้าเค้าห้ามเข้าจะอดอีกนาน